در روانکاری موتورهای دیزلی مدرن، نقش پراکندهسازهای بدون خاکستر بیش از هر زمان دیگری حیاتی شده است. یک پراکندهساز بدون خاکستر نوعی افزودنی روانکار است که با جلوگیری از تشکیل رسوبات دوده، لجن و محصولات اکسیداسیون، موتورها را تمیز نگه میدارد. برخلاف مواد شوینده معمولی حاوی فلز، این افزودنی کاملاً عاری از فلز است، به این معنی که هیچ باقیمانده خاکستری تولید نمیکند که بتواند فیلترهای ذرات دیزلی (DPF) را مسدود کند یا به سیستمهای پس از درمان آسیب برساند. پراکندهساز بدون خاکستر در صنعت شیمیایی بهعنوان یک فناوری پیشرفته شناخته میشود که بر پایه پلیایزوبوتن سوکسینیمید (PIBSI) ساخته شده و از قدرت پراکندگی بالا و ثبات حرارتی در طیف وسیعی از شرایط عملیاتی برخوردار است.
با سختتر شدن استانداردهای انتشار گازهای آلاینده در سراسر جهان و طراحی موتورها برای بازههای زمانی طولانیتر بین تعویض روغن، نیاز به سیستمهای روانکاری کم SAPS (خاکستر سولفاته، فسفر، گوگرد) در حال افزایش است. اینجاست که پراکندهسازهای بدون خاکستر جایگاه خود را ثابت میکنند—آنها نهتنها تمیزی روغن را حفظ میکنند، بلکه از اجزای حساس سیستم اگزوز نیز محافظت مینمایند. برای فرمولاتورها و تولیدکنندگان روانکارها، استفاده از یک پراکندهساز بدون خاکستر قابلاعتماد به معنای دستیابی به موتوری تمیزتر، عمر طولانیتر روغن و انطباق با استانداردهای سختگیرانه API CK-4 و یورو VI است.
موتورهای دیزلی امروزی تحت شرایط بسیار سختتری نسبت به دهه گذشته کار میکنند. فشارهای احتراق بالاتر، تولید دوده بیشتر و دمای عملیاتی افزایشیافته، محیطی چالشبرانگیز برای روغن موتور ایجاد کردهاند. افزودنیهای معمولی، بهویژه مواد شوینده حاوی فلز، اغلب در حفظ تمیزی بهینه موتور تحت این شرایط ناموفق هستند. آنها میتوانند به رسوبات خاکستر کمک کنند که این امر کارایی فیلترهای ذرات دیزلی (DPF) را کاهش داده و سایش در موتورهای مدرن را تسریع مینماید. در نتیجه، پراکندهسازهای بدون خاکستر با عملکرد بالا به اجزای ضروری در فرمولاسیون روغن موتور دیزلی تبدیل شدهاند.
